błotny

See also: Błotny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish błotny, from Proto-Slavic *boltьnъ. By surface analysis, błoto +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbwɔt.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔtnɨ
• Syllabification: błot‧ny
• Homophone: Błotny

Adjective

błotny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) mud (of or pertaining to mud)

   błotna lawina ― a mud avalanche

   błotna maź ― a muddy goo

2. (relational) marshy, swampy (of or pertaining to a swamp)

   błotny ptak ― a swamp bird

   błotny teren ― a swampy terrain

   błotne grzęzawisko ― a swampy quagmire

Declension

Declension of błotny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	błotny		błotna	błotne	błotni	błotne
genitive	błotnego		błotnej	błotnego	błotnych
dative	błotnemu		błotnej	błotnemu	błotnym
accusative	błotnego	błotny	błotną	błotne	błotnych	błotne
instrumental	błotnym		błotną	błotnym	błotnymi
locative	błotnym		błotnej	błotnym	błotnych

Derived terms

adjectives

• błotniarkowy
• błotnisty

 

adverb

• błotniście

 

nouns

• błotniak
• błotniarka
• błotnik
• błotnisko
• błotnistość

 

Related terms

adjective

• błocisty

 

nouns

• błocisko
• błocko
• błotko
• błoto

 

verbs

• błocić impf
• obłocić pf
• pobłocić pf
• ubłocić pf
• wybłocić pf
• zabłocić pf
• zbłocić pf

 

Further reading

• błotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błotny in Polish dictionaries at PWN