bałamut

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Deverbal from bałamucić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /baˈwa.mut/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amut
  • Syllabification: ba‧ła‧mut

Noun[edit]

bałamut m pers (female equivalent bałamutka)

  1. (literary) wheedler, philanderer, charmer
    Synonyms: bałamutnik, flirciarz, uwodziciel
  2. (literary) wheedler, troublemaker
    Synonyms: bałamutnik, mąciciel

Declension[edit]

Declension of bałamut
singular plural
nominative bałamut bałamuci/bałamuty (deprecative)
genitive bałamuta bałamutów
dative bałamutowi bałamutom
accusative bałamuta bałamutów
instrumental bałamutem bałamutami
locative bałamucie bałamutach
vocative bałamucie bałamuci

Derived terms[edit]

adjective
adverb
noun

Related terms[edit]

verbs

Further reading[edit]

  • bałamut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bałamut in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bałamut&oldid=72361872"