başlamak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish باشلامق (başlamak).

Pronunciation

• IPA^(key): [bɑʃ.ɫɑˈmɑk]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: baş‧la‧mak

Verb

başlamak (third-person singular simple present başlar)

1. (intransitive) to begin, to start

   Kış başlarken yapraklar döküldü.

   The leaves have fallen as winter begins.

Conjugation

Conjugation of başlamak

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			başlamak
impersonal participle	imperfective		başlayan
	perfective		başlamış
	prospective		başlayacak
personal participle	non-prospective		başladığım	başladığın	başladığı	başladığımız	başladığınız	başladıkları
	prospective		başlayacağım	başlayacağın	başlayacağı	başlayacağımız	başlayacağınız	başlayacakları
verbal noun			başlama
way of doing			başlayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	başlarım	başlarsın	başlar	başlarız	başlarsınız	başlarlar
		imperfective	başlıyorum	başlıyorsun	başlıyor	başlıyoruz	başlıyorsunuz	başlıyorlar
	past	perfective	başladım	başladın	başladı	başladık	başladınız	başladılar
		imperfective	başlıyordum	başlıyordun	başlıyordu	başlıyorduk	başlıyordunuz	başlıyorlardı
	future		başlayacağım	başlayacaksın	başlayacak	başlayacağız	başlayacaksınız	başlayacaklar
inferential	perfective		başlamışım	başlamışsın	başlamış	başlamışız	başlamışsınız	başlamışlar
	aorist		başlarmışım	başlarmışsın	başlarmış	başlarmışız	başlarmışsınız	başlarmışlar
	imperfective		başlıyormuşum	başlıyormuşsun	başlıyormuş	başlıyormuşuz	başlıyormuşsunuz	başlıyormuşlar
conditional	simple		başlasam	başlasan	başlasa	başlasak	başlasanız	başlasalar
	perfective		başlasaydım	başlasaydın	başlasaydı	başlasaydık	başlasaydınız	başlasaydılar
optative			başlayayım	başlayasın	başlaya	başlayalım	başlayasınız	başlayalar
progressive			başlamaktayım	başlamaktasın	başlamakta	başlamaktayız	başlamaktasınız	başlamaktalar
necessitative			başlamalıyım	başlamalısın	başlamalı	başlamalıyız	başlamalısınız	başlamalılar
imperative				başla	başlasın		başlayın	başlasınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	başlar mıyım?	başlar mısın?	başlar mı?	başlar mıyız?	başlar mısınız?	başlarlar mı?
		imperfective	başlıyor muyum?	başlıyor musun?	başlıyor mu?	başlıyor muyuz?	başlıyor musunuz?	başlıyorlar mı?
	past	perfective	başladım mı?	başladın mı?	başladı mı?	başladık mı?	başladınız mı?	başladılar mı?
		imperfective	başlıyor muydum?	başlıyor muydun?	başlıyor muydu?	başlıyor muyduk?	başlıyor muydunuz?	başlıyorlar mıydı?
	future		başlayacak mıyım?	başlayacak mısın?	başlayacak mı?	başlayacak mıyız?	başlayacak mısınız?	başlayacaklar mı?
inferential	perfective		başlamış mıyım?	başlamış mısın?	başlamış mı?	başlamış mıyız?	başlamış mısınız?	başlamışlar mı?
	aorist		başlar mıymışım?	başlar mıymışsın?	başlar mıymış?	başlar mıymışız?	başlar mıymışsınız?	başlarlar mıymış?
	imperfective		başlıyor muymuşum?	başlıyor muymuşsun?	başlıyor muymuş?	başlıyor muymuşuz?	başlıyor muymuşsunuz?	başlıyorlar mıymış?
conditional	simple		başlasam mı?	başlasan mı?	başlasa mı?	başlasak mı?	başlasanız mı?	başlasalar mı?
	perfective		başlasa mıydım?	başlasa mıydın?	başlasa mıydı?	başlasa mıydık?	başlasa mıydınız?	başlasalar mıydı?
progressive			başlamakta mıyım?	başlamakta mısın?	başlamakta mı?	başlamakta mıyız?	başlamakta mısınız?	başlamaktalar mı?
necessitative			başlamalı mıyım?	başlamalı mısın?	başlamalı mı?	başlamalı mıyız?	başlamalı mısınız?	başlamalılar mı?
Negative declarative
infinitive			başlamamak
impersonal participle	imperfective		başlamayan
	perfective		başlamamış
	prospective		başlamayacak
personal participle	non-prospective		başlamadığım	başlamadığın	başlamadığı	başlamadığımız	başlamadığınız	başlamadıkları
	prospective		başlamayacağım	başlamayacağın	başlamayacağı	başlamayacağımız	başlamayacağınız	başlamayacakları
verbal noun			başlamama
way of doing			başlamayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	başlamam	başlamazsın	başlamaz	başlamayız	başlamazsınız	başlamazlar
		imperfective	başlamıyorum	başlamıyorsun	başlamıyor	başlamıyoruz	başlamıyorsunuz	başlamıyorlar
	past	perfective	başlamadım	başlamadın	başlamadı	başlamadık	başlamadınız	başlamadılar
		imperfective	başlamıyordum	başlamıyordun	başlamıyordu	başlamıyorduk	başlamıyordunuz	başlamıyordular
	future		başlamayacağım	başlamayacaksın	başlamayacak	başlamayacağız	başlamayacaksınız	başlamayacaklar
inferential	perfective		başlamamışım	başlamamışsın	başlamamış	başlamamışız	başlamamışsınız	başlamamışlar
	aorist		başlamazmışım	başlamazmışsın	başlamazmış	başlamazmışız	başlamazmışsınız	başlamazmışlar
	imperfective		başlamıyormuşum	başlamıyormuşsun	başlamıyormuş	başlamıyormuşuz	başlamıyormuşsunuz	başlamıyormuşlar
conditional	simple		başlamasam	başlamasan	başlamasa	başlamasak	başlamasanız	başlamasalar
	perfective		başlamasaydım	başlamasaydın	başlamasaydı	başlamasaydık	başlamasaydınız	başlamasaydılar
optative			başlamayayım	başlamayasın	başlamaya	başlamayalım	başlamayasınız	başlamayalar
progressive			başlamamaktayım	başlamamaktasın	başlamamakta	başlamamaktayız	başlamamaktasınız	başlamamaktalar
necessitative			başlamamalıyım	başlamamalısın	başlamamalı	başlamamalıyız	başlamamalısınız	başlamamalılar
imperative				başlama	başlamasın		başlamayın	başlamasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	başlamaz mıyım?	başlamaz mısın?	başlamaz mı?	başlamaz mıyız?	başlamaz mısınız?	başlamazlar mı?
		imperfective	başlamıyor muyum?	başlamıyor musun?	başlamıyor mu?	başlamıyor muyuz?	başlamıyor musunuz?	başlamıyorlar mı?
	past	perfective	başlamadım mı?	başlamadın mı?	başlamadı mı?	başlamadık mı?	başlamadınız mı?	başlamadılar mı?
		imperfective	başlamıyor muydum?	başlamıyor muydun?	başlamıyor muydu?	başlamıyor muyduk?	başlamıyor muydunuz?	başlamıyorlar mıydı?
	future		başlamayacak mıyım?	başlamayacak mısın?	başlamayacak mı?	başlamayacak mıyız?	başlamayacak mısınız?	başlamayacaklar mı?
inferential	perfective		başlamamış mıyım?	başlamamış mısın?	başlamamış mı?	başlamamış mıyız?	başlamamış mısınız?	başlamamışlar mı?
	aorist		başlamaz mıymışım?	başlamaz mıymışsın?	başlamaz mıymış?	başlamaz mıymışız?	başlamaz mıymışsınız?	başlamazlar mıymış?
	imperfective		başlamıyor muymuşum?	başlamıyor muymuşsun?	başlamıyor muymuş?	başlamıyor muymuşuz?	başlamıyor muymuşsunuz?	başlamıyorlar mıymış?
conditional	simple		başlamasam mı?	başlamasan mı?	başlamasa mı?	başlamasak mı?	başlamasanız mı?	başlamasalar mı?
	perfective		başlamasa mıydım?	başlamasa mıydın?	başlamasa mıydı?	başlamasa mıydık?	başlamasa mıydınız?	başlamasalar mıydı?
progressive			başlamamakta mıyım?	başlamamakta mısın?	başlamamakta mı?	başlamamakta mıyız?	başlamamakta mısınız?	başlamamaktalar mı?
necessitative			başlamamalı mıyım?	başlamamalı mısın?	başlamamalı mı?	başlamamalı mıyız?	başlamamalı mısınız?	başlamamalılar mı?

Further reading

• “başlamak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu