bebouwen

Dutch

Etymology

From be- +‎ bouwen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈbɑu̯ə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: be‧bou‧wen
• Rhymes: -ɑu̯ən

Verb

bebouwen

1. (transitive) to build something on

Inflection

Inflection of bebouwen (weak, prefixed)
infinitive	bebouwen
past singular	bebouwde
past participle	bebouwd
infinitive	bebouwen
gerund	bebouwen n
	present tense	past tense
1st person singular	bebouw	bebouwde
2nd person sing. (jij)	bebouwt	bebouwde
2nd person sing. (u)	bebouwt	bebouwde
2nd person sing. (gij)	bebouwt	bebouwde
3rd person singular	bebouwt	bebouwde
plural	bebouwen	bebouwden
subjunctive sing.1	bebouwe	bebouwde
subjunctive plur.1	bebouwen	bebouwden
imperative sing.	bebouw
imperative plur.1	bebouwt
participles	bebouwend	bebouwd
1) Archaic.

Derived terms

• bebouwing