besiktningsman

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish[edit]

Etymology[edit]

Compound of besiktning +‎ -s- +‎ man.

Noun[edit]

besiktningsman c

  1. inspector

Declension[edit]

Declension of besiktningsman 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative besiktningsman besiktningsmannen besiktningsmän besiktningsmännen
Genitive besiktningsmans besiktningsmannens besiktningsmäns besiktningsmännens

Further reading[edit]