białaczka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: białaczą

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

From biały +‎ -aczka. Calque of New Latin leucaemia, from Ancient Greek λευκός (leukós) + αἷμα (haîma). First attested in 1837.[1][2][3]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bjaˈwat͡ʂ.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: bia‧łacz‧ka

Noun[edit]

białaczka f

  1. (oncology, pathology) leukaemia
    Synonym: leukemia
    białaczka enzootyczna ― enzootic leukaemia
    białaczka limfatyczna ― lymphatic leukaemia
    białaczka szpikowa ― myeloid leukaemia
    ostra białaczka ― acute leukaemia
    białaczka u dzieci ― leukaemia in children
    przypadek białaczki ― a case of leukaemia
    chory na białaczkę ― sick with leukaemia
    leczyć białaczkę ― to treat leukaemia
    stwierdzić białaczkę ― to identify leukaemia

Declension[edit]

Declension of białaczka
singular
nominative białaczka
genitive białaczki
dative białaczce
accusative białaczkę
instrumental białaczką
locative białaczce
vocative białaczko

Derived terms[edit]

adjectives

Related terms[edit]

adjective

References[edit]

  1. ^ Pamiȩtnik naukowy‎[1] (in Polish), 1837, page 467
  2. ^ Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. T. 1‎[2], 1837, page 145
  3. ^ białaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]

  • białaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • białaczka in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=białaczka&oldid=76027873"