biblioznawca

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: biblioznawcą

Polish[edit]

Etymology[edit]

From biblio- +‎ znawca. First attested in 1862.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bi.bljɔˈznaf.t͡sa/
  • Rhymes: -aft͡sa
  • Syllabification: bi‧blio‧znaw‧ca

Noun[edit]

biblioznawca m pers

  1. biblicist, biblist (Bible scholar or expert)
    Synonym: biblista

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adjective

Related terms[edit]

noun

References[edit]

  1. ^ Gazeta Polska[1], number 33, 1862, page 1
  2. ^ biblioznawca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]

  • biblioznawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biblioznawca in Polish dictionaries at PWN