bieliźniarz
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From bielizna + -arz. First attested in 1863.[1] [2]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
bieliźniarz m pers (female equivalent bieliźniarka)
Declension[edit]
Declension of bieliźniarz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bieliźniarz | bieliźniarze |
genitive | bieliźniarza | bieliźniarzy |
dative | bieliźniarzowi | bieliźniarzom |
accusative | bieliźniarza | bieliźniarzy |
instrumental | bieliźniarzem | bieliźniarzami |
locative | bieliźniarzu | bieliźniarzach |
vocative | bieliźniarzu | bieliźniarze |
Derived terms[edit]
adjective
nouns
Related terms[edit]
adjectives
nouns
References[edit]
- ^ Gazeta Warszawska[1], number 132, 1863, page 4
- ^ bieliźniarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading[edit]
- bieliźniarz in Polish dictionaries at PWN