bijnik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

From bić +‎ -nik. First attested in 1905.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈbij.ɲik/
  • Rhymes: -ijɲik
  • Syllabification: bij‧nik

Noun[edit]

bijnik m inan

  1. (firearms, military, mechanical engineering) striker

Declension[edit]

References[edit]

  1. ^ Technik : podręcznik opracowany według niemieckiego pierwowzoru, wydawanego przez Stowarzyszenie "Hütte". T. 1[1], 1905, page 1161
  2. ^ bijnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]

  • bijnik in Polish dictionaries at PWN