bimaculatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From bi- +‎ maculatus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

bimaculātus (feminine bimaculāta, neuter bimaculātum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) two-spotted

Usage notes[edit]

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative bimaculātus bimaculāta bimaculātum bimaculātī bimaculātae bimaculāta
Genitive bimaculātī bimaculātae bimaculātī bimaculātōrum bimaculātārum bimaculātōrum
Dative bimaculātō bimaculātō bimaculātīs
Accusative bimaculātum bimaculātam bimaculātum bimaculātōs bimaculātās bimaculāta
Ablative bimaculātō bimaculātā bimaculātō bimaculātīs
Vocative bimaculāte bimaculāta bimaculātum bimaculātī bimaculātae bimaculāta