bloedvink

Dutch

Etymology

Compound of bloed +‎ vink.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈblut.fɪŋk/
• Hyphenation: bloed‧vink

Noun

bloedvink m (plural bloedvinken, diminutive bloedvinkje n)

1. bullfinch, Pyrrhula pyrrhula
   • 1728, "Herderskout, tusschen Wouter en Liefhart", Dichtlievende tydkortingen, bestaande in gedichten van verscheide stoffe en rymtrant, publ. by Samuel Luchtmans, 69.

     'k Heb twee bloedvinkjes aan myn Minnares geschonken, / Die kunstig zingen en met schone verwen pronken:

     I have given two little bullfinches unto my lover, / Who sing artly and display their gorgeous colours:

   Synonym: goudvink