bocskorom

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

bocskor +‎ -om (my, possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈbot͡ʃkorom]
  • Hyphenation: bocs‧ko‧rom

Noun[edit]

bocskorom

  1. first-person singular single-possession possessive of bocskor

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative bocskorom
accusative bocskoromat
dative bocskoromnak
instrumental bocskorommal
causal-final bocskoromért
translative bocskorommá
terminative bocskoromig
essive-formal bocskoromként
essive-modal bocskoromul
inessive bocskoromban
superessive bocskoromon
adessive bocskoromnál
illative bocskoromba
sublative bocskoromra
allative bocskoromhoz
elative bocskoromból
delative bocskoromról
ablative bocskoromtól
non-attributive
possessive - singular
bocskoromé
non-attributive
possessive - plural
bocskoroméi