cédula

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: cedula and cèdula

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Medieval Latin cedula.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈt͡seːdulɒ]
  • Hyphenation: cé‧du‧la
  • Rhymes: -lɒ

Noun[edit]

cédula (plural cédulák)

  1. a small slip of paper
    Synonym: papírlap

Declension[edit]

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative cédula cédulák
accusative cédulát cédulákat
dative cédulának céduláknak
instrumental cédulával cédulákkal
causal-final céduláért cédulákért
translative cédulává cédulákká
terminative céduláig cédulákig
essive-formal cédulaként cédulákként
essive-modal
inessive cédulában cédulákban
superessive cédulán cédulákon
adessive cédulánál céduláknál
illative cédulába cédulákba
sublative cédulára cédulákra
allative cédulához cédulákhoz
elative cédulából cédulákból
delative céduláról cédulákról
ablative cédulától céduláktól
non-attributive
possessive - singular
céduláé céduláké
non-attributive
possessive - plural
céduláéi cédulákéi
Possessive forms of cédula
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. cédulám céduláim
2nd person sing. cédulád céduláid
3rd person sing. cédulája cédulái
1st person plural cédulánk céduláink
2nd person plural cédulátok céduláitok
3rd person plural cédulájuk céduláik

Derived terms[edit]

Compound words

References[edit]

  1. ^ cédula in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)
  2. ^ cédula in Tótfalusi, István. Magyar etimológiai nagyszótár (’Hungarian Comprehensive Dictionary of Etymology’). Budapest: Arcanum Adatbázis, 2001; Arcanum DVD Könyvtár →ISBN

Further reading[edit]

  • cédula in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • cédula in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)

Portuguese[edit]

Etymology[edit]

From Medieval Latin cedula.

Pronunciation[edit]

 

Noun[edit]

cédula f (plural cédulas)

  1. banknote (piece of paper currency)
    Synonym: nota
  2. document, card
    Synonym: bilhete
    cédula de identidade (Brazil)ID card

Further reading[edit]

Spanish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Medieval Latin cedula, diminutive form of scheda.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (Spain) /ˈθedula/ [ˈθe.ð̞u.la]
  • IPA(key): (Latin America) /ˈsedula/ [ˈse.ð̞u.la]
  • Rhymes: -edula
  • Syllabification: cé‧du‧la

Noun[edit]

cédula f (plural cédulas)

  1. license
  2. (finance) warrant, option
  3. document, documentation, certificate
    cédula de identidad (South America)ID card
    cédula testamentariatestamentary document
    cédula hipotecariamortgage certificate

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: cedula

Further reading[edit]