carrarius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From carrus (“cart”) + -ārius. Documented from 682.[1]
Adjective[edit]
carrārius (feminine carrāria, neuter carrārium); first/second-declension adjective (Early Medieval Latin)
- pertaining to a cart
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | carrārius | carrāria | carrārium | carrāriī | carrāriae | carrāria | |
Genitive | carrāriī | carrāriae | carrāriī | carrāriōrum | carrāriārum | carrāriōrum | |
Dative | carrāriō | carrāriō | carrāriīs | ||||
Accusative | carrārium | carrāriam | carrārium | carrāriōs | carrāriās | carrāria | |
Ablative | carrāriō | carrāriā | carrāriō | carrāriīs | |||
Vocative | carrārie | carrāria | carrārium | carrāriī | carrāriae | carrāria |
Derived terms[edit]
References[edit]
- carrarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- ^ Niermeyer, Jan Frederik (1976) “carrarius”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 147