caudiceus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From caudex (“tree trunk, stump”) + -eus.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /kau̯ˈdi.ke.us/, [käu̯ˈd̪ɪkeʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kau̯ˈdi.t͡ʃe.us/, [käu̯ˈd̪iːt͡ʃeus]
Adjective[edit]
caudiceus (feminine caudicea, neuter caudiceum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | caudiceus | caudicea | caudiceum | caudiceī | caudiceae | caudicea | |
Genitive | caudiceī | caudiceae | caudiceī | caudiceōrum | caudiceārum | caudiceōrum | |
Dative | caudiceō | caudiceō | caudiceīs | ||||
Accusative | caudiceum | caudiceam | caudiceum | caudiceōs | caudiceās | caudicea | |
Ablative | caudiceō | caudiceā | caudiceō | caudiceīs | |||
Vocative | caudicee | caudicea | caudiceum | caudiceī | caudiceae | caudicea |
References[edit]
- “caudiceus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caudiceus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.