circummuniens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of circummūniō
Participle[edit]
circummūniēns (genitive circummūnientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circummūniēns | circummūnientēs | circummūnientia | ||
Genitive | circummūnientis | circummūnientium | |||
Dative | circummūnientī | circummūnientibus | |||
Accusative | circummūnientem | circummūniēns | circummūnientēs circummūnientīs |
circummūnientia | |
Ablative | circummūniente circummūnientī1 |
circummūnientibus | |||
Vocative | circummūniēns | circummūnientēs | circummūnientia |
1When used purely as an adjective.