coartatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From coartō (“to press together, compress, contract, confine”) + -tiō (“-ation”, action noun suffix).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ko.arˈtaː.ti.oː/, [koärˈt̪äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ko.arˈtat.t͡si.o/, [koärˈt̪ät̪ː͡s̪io]
Noun[edit]
coartātiō f (genitive coartātiōnis); third declension
Inflection[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | coartātiō | coartātiōnēs |
Genitive | coartātiōnis | coartātiōnum |
Dative | coartātiōnī | coartātiōnibus |
Accusative | coartātiōnem | coartātiōnēs |
Ablative | coartātiōne | coartātiōnibus |
Vocative | coartātiō | coartātiōnēs |
References[edit]
- “coartatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press