cohibiturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of cohibeō.
Participle[edit]
cohibitūrus (feminine cohibitūra, neuter cohibitūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cohibitūrus | cohibitūra | cohibitūrum | cohibitūrī | cohibitūrae | cohibitūra | |
Genitive | cohibitūrī | cohibitūrae | cohibitūrī | cohibitūrōrum | cohibitūrārum | cohibitūrōrum | |
Dative | cohibitūrō | cohibitūrō | cohibitūrīs | ||||
Accusative | cohibitūrum | cohibitūram | cohibitūrum | cohibitūrōs | cohibitūrās | cohibitūra | |
Ablative | cohibitūrō | cohibitūrā | cohibitūrō | cohibitūrīs | |||
Vocative | cohibitūre | cohibitūra | cohibitūrum | cohibitūrī | cohibitūrae | cohibitūra |