compañeiro

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese companneiro (13th century, Cantigas de Santa Maria), from compaña (troop, army) +‎ -eiro (-er); from Late Latin companiō, a calque of Germanic: compare Gothic 𐌲𐌰𐌷𐌻𐌰𐌹𐌱𐌰 (gahlaiba, messmate), Old High German galeipo, from Proto-Germanic *ga- (together) + *hlaibaz (loaf, bread).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

compañeiro m (plural compañeiros, feminine compañeira, feminine plural compañeiras)

  1. companion, comrade, colleague
    • 1387, A. López Ferreiro, editor, Galicia Histórica. Colección diplomática, Santiago: Tipografía Galaica, page 417:
      It. mando a meus señores et compañeyros os cardeas que ora sson a cada huun dez mrs. que me rrecomenden en suas oraçoes
      Item, I bequeath my lords and colleagues, the cardinals [of Saint James] that are at the momment, ten maravedis each one for them to commend me in their prayings
  2. spouse; domestic partner

Related terms[edit]

References[edit]

  • companneiro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • "compañeiro" in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
  • compañeiro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • compañeiro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • compañeiro” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.