compulsus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of compellō.

Participle[edit]

compulsus (feminine compulsa, neuter compulsum); first/second-declension participle

  1. compelled
  2. urged

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative compulsus compulsa compulsum compulsī compulsae compulsa
Genitive compulsī compulsae compulsī compulsōrum compulsārum compulsōrum
Dative compulsō compulsō compulsīs
Accusative compulsum compulsam compulsum compulsōs compulsās compulsa
Ablative compulsō compulsā compulsō compulsīs
Vocative compulse compulsa compulsum compulsī compulsae compulsa

Derived terms[edit]

References[edit]

  • compulsus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • compulsus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • compulsus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.