consacratus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of cōnsacrō.
Participle[edit]
cōnsacrātus (feminine cōnsacrāta, neuter cōnsacrātum); first/second-declension participle
- Alternative form of cōnsecrātus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnsacrātus | cōnsacrāta | cōnsacrātum | cōnsacrātī | cōnsacrātae | cōnsacrāta | |
Genitive | cōnsacrātī | cōnsacrātae | cōnsacrātī | cōnsacrātōrum | cōnsacrātārum | cōnsacrātōrum | |
Dative | cōnsacrātō | cōnsacrātō | cōnsacrātīs | ||||
Accusative | cōnsacrātum | cōnsacrātam | cōnsacrātum | cōnsacrātōs | cōnsacrātās | cōnsacrāta | |
Ablative | cōnsacrātō | cōnsacrātā | cōnsacrātō | cōnsacrātīs | |||
Vocative | cōnsacrāte | cōnsacrāta | cōnsacrātum | cōnsacrātī | cōnsacrātae | cōnsacrāta |