consignatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of cōnsignō.

Participle[edit]

cōnsignātus (feminine cōnsignāta, neuter cōnsignātum, adverb cōnsignātē); first/second-declension participle

  1. sealed, signed
  2. attested
  3. registered
  4. consigned

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cōnsignātus cōnsignāta cōnsignātum cōnsignātī cōnsignātae cōnsignāta
Genitive cōnsignātī cōnsignātae cōnsignātī cōnsignātōrum cōnsignātārum cōnsignātōrum
Dative cōnsignātō cōnsignātō cōnsignātīs
Accusative cōnsignātum cōnsignātam cōnsignātum cōnsignātōs cōnsignātās cōnsignāta
Ablative cōnsignātō cōnsignātā cōnsignātō cōnsignātīs
Vocative cōnsignāte cōnsignāta cōnsignātum cōnsignātī cōnsignātae cōnsignāta

References[edit]