corturar
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
From corturi + -ar, from cort.
Noun[edit]
corturar m (plural corturari)
Declension[edit]
Declension of corturar
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) corturar | corturarul | (niște) corturari | corturarii |
genitive/dative | (unui) corturar | corturarului | (unor) corturari | corturarilor |
vocative | corturarule | corturarilor |