criminatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of crīminor.
Participle[edit]
crīminātus (feminine crīmināta, neuter crīminātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | crīminātus | crīmināta | crīminātum | crīminātī | crīminātae | crīmināta | |
Genitive | crīminātī | crīminātae | crīminātī | crīminātōrum | crīminātārum | crīminātōrum | |
Dative | crīminātō | crīminātō | crīminātīs | ||||
Accusative | crīminātum | crīminātam | crīminātum | crīminātōs | crīminātās | crīmināta | |
Ablative | crīminātō | crīminātā | crīminātō | crīminātīs | |||
Vocative | crīmināte | crīmināta | crīminātum | crīminātī | crīminātae | crīmināta |