csirkéim
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
csirke + -im (possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
csirkéim
- first-person singular multiple-possession possessive of csirke
Declension[edit]
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | csirkéim |
| accusative | — | csirkéimet |
| dative | — | csirkéimnek |
| instrumental | — | csirkéimmel |
| causal-final | — | csirkéimért |
| translative | — | csirkéimmé |
| terminative | — | csirkéimig |
| essive-formal | — | csirkéimként |
| essive-modal | — | csirkéimül |
| inessive | — | csirkéimben |
| superessive | — | csirkéimen |
| adessive | — | csirkéimnél |
| illative | — | csirkéimbe |
| sublative | — | csirkéimre |
| allative | — | csirkéimhez |
| elative | — | csirkéimből |
| delative | — | csirkéimről |
| ablative | — | csirkéimtől |
| non-attributive possessive - singular |
— | csirkéimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | csirkéiméi |