curmán

Galician

Etymology

From Old Galician-Portuguese coirmão, from Latin co- (“with”) +‎ germanus (“brother”), from Latin germanus which originated Galician irmán (“brother”).

Pronunciation

• (standard) IPA^(key): /kuɾˈmãŋ/
• (Central and Eastern Galician) IPA^(key): /kuɾˈmaʊ̯/

Noun

curmán m (plural curmáns, feminine curmá, feminine plural curmás)

1. cousin

   Synonyms: curmán carnal, primo

References

• “coirmão” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
• “curm” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
• “curmán” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
• “curmán” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
• “curmán” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.