czasnik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Kashubian[edit]

Etymology[edit]

From czas +‎ -nik. Compare Polish czasownik.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈt͡ʃas.ɲik/
  • Hyphenation: czas‧nik
  • Rhymes: -asɲik

Noun[edit]

czasnik m inan

  1. (grammar) verb
    Czasnik to jednô z nôwôżnieszëch dzél mòwë. ― The verb is one of the most important parts of speech.

Declension[edit]

Declension of czasnik
singular plural
nominative czasnik czasnikë
genitive czasnika czasników
dative czasniku czasnikom
accusative czasnik czasnikë
instrumental czasnikã czasnikami
locative czasniku czasnikach
vocative czasniku czasnikë

Further reading[edit]

  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “czasownik”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎[1]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=czasnik&oldid=72180790"