czytelny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Czech čitelný.[1] By surface analysis, czytać +‎ -elny.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /t͡ʂɨˈtɛl.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlnɨ
  • Syllabification: czy‧tel‧ny

Adjective[edit]

czytelny (comparative czytelniejszy, superlative najczytelniejszy, derived adverb czytelnie)

  1. readable, legible
    Antonym: nieczytelny
  2. clear, explicit
  3. (obsolete) literate
    Synonym: piśmienny

Declension[edit]

Declension of czytelny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative czytelny czytelna czytelne czytelni czytelne
genitive czytelnego czytelnej czytelnego czytelnych
dative czytelnemu czytelnej czytelnemu czytelnym
accusative czytelnego czytelny czytelną czytelne czytelnych czytelne
instrumental czytelnym czytelną czytelnym czytelnymi
locative czytelnym czytelnej czytelnym czytelnych

Derived terms[edit]

noun

Related terms[edit]

nouns

References[edit]

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “czytelny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading[edit]

  • czytelny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czytelny in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=czytelny&oldid=78078114"