delinquentia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Interlingua[edit]

Noun[edit]

delinquentia (plural delinquentias)

  1. delinquency

Latin[edit]

Etymology 1[edit]

From dēlinquēns (transgressing”, “offending) +‎ -ia (abstract noun-forming suffix).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dēlinquentia f (genitive dēlinquentiae); first declension

  1. (Late Latin) misdeed, offense, transgression
    Synonyms: dēlictum, peccātum, scelus, crīmen, vitium, noxa, facinus, iniūria, error, culpa, malum, commissum, maleficium
    Antonyms: bonum, rēctum, virtūs
Declension[edit]

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dēlinquentia dēlinquentiae
Genitive dēlinquentiae dēlinquentiārum
Dative dēlinquentiae dēlinquentiīs
Accusative dēlinquentiam dēlinquentiās
Ablative dēlinquentiā dēlinquentiīs
Vocative dēlinquentia dēlinquentiae
Related terms[edit]
Descendants[edit]

References[edit]

Etymology 2[edit]

From dēlinquēns.

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

dēlinquentia

  1. nominative/accusative/vocative neuter plural of dēlinquēns