depugno

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From dē- +‎ pugnō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dēpugnō (present infinitive dēpugnāre, perfect active dēpugnāvī, supine dēpugnātum); first conjugation

  1. To fight, contend or combat hard
  2. To battle

Conjugation[edit]

   Conjugation of dēpugnō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēpugnō dēpugnās dēpugnat dēpugnāmus dēpugnātis dēpugnant
imperfect dēpugnābam dēpugnābās dēpugnābat dēpugnābāmus dēpugnābātis dēpugnābant
future dēpugnābō dēpugnābis dēpugnābit dēpugnābimus dēpugnābitis dēpugnābunt
perfect dēpugnāvī dēpugnāvistī dēpugnāvit dēpugnāvimus dēpugnāvistis dēpugnāvērunt,
dēpugnāvēre
pluperfect dēpugnāveram dēpugnāverās dēpugnāverat dēpugnāverāmus dēpugnāverātis dēpugnāverant
future perfect dēpugnāverō dēpugnāveris dēpugnāverit dēpugnāverimus dēpugnāveritis dēpugnāverint
passive present dēpugnor dēpugnāris,
dēpugnāre
dēpugnātur dēpugnāmur dēpugnāminī dēpugnantur
imperfect dēpugnābar dēpugnābāris,
dēpugnābāre
dēpugnābātur dēpugnābāmur dēpugnābāminī dēpugnābantur
future dēpugnābor dēpugnāberis,
dēpugnābere
dēpugnābitur dēpugnābimur dēpugnābiminī dēpugnābuntur
perfect dēpugnātus + present active indicative of sum
pluperfect dēpugnātus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēpugnātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēpugnem dēpugnēs dēpugnet dēpugnēmus dēpugnētis dēpugnent
imperfect dēpugnārem dēpugnārēs dēpugnāret dēpugnārēmus dēpugnārētis dēpugnārent
perfect dēpugnāverim dēpugnāverīs dēpugnāverit dēpugnāverīmus dēpugnāverītis dēpugnāverint
pluperfect dēpugnāvissem dēpugnāvissēs dēpugnāvisset dēpugnāvissēmus dēpugnāvissētis dēpugnāvissent
passive present dēpugner dēpugnēris,
dēpugnēre
dēpugnētur dēpugnēmur dēpugnēminī dēpugnentur
imperfect dēpugnārer dēpugnārēris,
dēpugnārēre
dēpugnārētur dēpugnārēmur dēpugnārēminī dēpugnārentur
perfect dēpugnātus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēpugnātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēpugnā dēpugnāte
future dēpugnātō dēpugnātō dēpugnātōte dēpugnantō
passive present dēpugnāre dēpugnāminī
future dēpugnātor dēpugnātor dēpugnantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēpugnāre dēpugnāvisse dēpugnātūrum esse dēpugnārī,
dēpugnārier1
dēpugnātum esse dēpugnātum īrī
participles dēpugnāns dēpugnātūrus dēpugnātus dēpugnandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēpugnandī dēpugnandō dēpugnandum dēpugnandō dēpugnātum dēpugnātū

1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested.

References[edit]

  • depugno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • depugno”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • depugno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.