derivatio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From dērīvāre +‎ -tiō.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dērīvātiō f (genitive dērīvātiōnis); third declension

  1. diversion, deviation
  2. derivation, etymology
    • c. 4th-5th century, Servius, In Vergilii Aeneidem commentarii Book XI.line 65:
      Vīmine quernō sunt aliquae dūrae dērīvātiōnēs; tamen eīs sīc ūtimur ut 'quernum vīmen', item 'colurnum verū', ut "pinguiaque in veribus torrēbimus exta colurnīs", 'fīculnum lignum', ut Horātius "ōlim truncus eram fīculnus, inūtile lignum", item 'aprūgnum callum'.

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dērīvātiō dērīvātiōnēs
Genitive dērīvātiōnis dērīvātiōnum
Dative dērīvātiōnī dērīvātiōnibus
Accusative dērīvātiōnem dērīvātiōnēs
Ablative dērīvātiōne dērīvātiōnibus
Vocative dērīvātiō dērīvātiōnēs

Descendants[edit]

References[edit]

  • derivatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • derivatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • derivatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.