detestabilis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From the verb dētestor (to curse) +‎ -bilis.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

dētestābilis (neuter dētestābile, comparative dētestābilior); third-declension two-termination adjective

  1. execrable, abominable, detestable
    Synonym: abōminābilis

Declension[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dētestābilis dētestābile dētestābilēs dētestābilia
Genitive dētestābilis dētestābilium
Dative dētestābilī dētestābilibus
Accusative dētestābilem dētestābile dētestābilēs
dētestābilīs
dētestābilia
Ablative dētestābilī dētestābilibus
Vocative dētestābilis dētestābile dētestābilēs dētestābilia

Descendants[edit]

References[edit]

  • detestabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • detestabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • detestabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.