dialektolog

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdɪjalɛktolok]

Noun

dialektolog m anim

1. dialectologist

Declension

Declension of dialektolog (velar masculine animate)

	singular	plural
nominative	dialektolog	dialektologové
genitive	dialektologa	dialektologů
dative	dialektologovi, dialektologu	dialektologům
accusative	dialektologa	dialektology
vocative	dialektologu	dialektologové
locative	dialektologovi, dialektologu	dialektolozích
instrumental	dialektologem	dialektology

Related terms

• See logos

• dialektologický
• dialektologie

 

Further reading

• dialektolog in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• dialektolog in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Polish

Etymology

Borrowed from French dialectologue.

Pronunciation

• IPA^(key): /dja.lɛkˈtɔ.lɔk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔlɔk
• Syllabification: dia‧lek‧to‧log

Noun

dialektolog m pers

1. (linguistics) dialectologist, dialectician (a person who studies dialects)

   Synonym: gwaroznawca

Declension

Declension of dialektolog

	singular	plural
nominative	dialektolog	dialektolodzy/dialektologowie/dialektologi (deprecative)
genitive	dialektologa	dialektologów
dative	dialektologowi	dialektologom
accusative	dialektologa	dialektologów
instrumental	dialektologiem	dialektologami
locative	dialektologu	dialektologach
vocative	dialektologu	dialektolodzy/dialektologowie

Related terms

adjectives

• dialektalny
• dialektologiczny
• dialektowy
• dialektyczny

 

adverb

• dialektycznie

 

nouns

• dialekt
• dialektologia
• dialektyzacja
• dialektyzm

 

verb

• dialektyzować

 

Further reading

• dialektolog in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dialektolog in Polish dictionaries at PWN