dignandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of dignō.
Participle[edit]
dignandus (feminine dignanda, neuter dignandum); first/second-declension participle
- which is to be deigned
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dignandus | dignanda | dignandum | dignandī | dignandae | dignanda | |
Genitive | dignandī | dignandae | dignandī | dignandōrum | dignandārum | dignandōrum | |
Dative | dignandō | dignandō | dignandīs | ||||
Accusative | dignandum | dignandam | dignandum | dignandōs | dignandās | dignanda | |
Ablative | dignandō | dignandā | dignandō | dignandīs | |||
Vocative | dignande | dignanda | dignandum | dignandī | dignandae | dignanda |