dipondius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /diˈpon.di.us/, [d̪ɪˈpɔn̪d̪iʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /diˈpon.di.us/, [d̪iˈpɔn̪d̪ius]
Noun[edit]
dipondius m (genitive dipondiī or dipondī); second declension
- Alternative form of dupondius
Declension[edit]
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dipondius | dipondiī |
Genitive | dipondiī dipondī1 |
dipondiōrum |
Dative | dipondiō | dipondiīs |
Accusative | dipondium | dipondiōs |
Ablative | dipondiō | dipondiīs |
Vocative | dipondie | dipondiī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).