discontinuandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of discontinuō.
Participle[edit]
discontinuandus (feminine discontinuanda, neuter discontinuandum); first/second-declension participle
- which is to be disunited, discontinued
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | discontinuandus | discontinuanda | discontinuandum | discontinuandī | discontinuandae | discontinuanda | |
Genitive | discontinuandī | discontinuandae | discontinuandī | discontinuandōrum | discontinuandārum | discontinuandōrum | |
Dative | discontinuandō | discontinuandō | discontinuandīs | ||||
Accusative | discontinuandum | discontinuandam | discontinuandum | discontinuandōs | discontinuandās | discontinuanda | |
Ablative | discontinuandō | discontinuandā | discontinuandō | discontinuandīs | |||
Vocative | discontinuande | discontinuanda | discontinuandum | discontinuandī | discontinuandae | discontinuanda |