dissecturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of dissecō
Participle[edit]
dissectūrus (feminine dissectūra, neuter dissectūrum); first/second-declension participle
- about to dissect
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dissectūrus | dissectūra | dissectūrum | dissectūrī | dissectūrae | dissectūra | |
Genitive | dissectūrī | dissectūrae | dissectūrī | dissectūrōrum | dissectūrārum | dissectūrōrum | |
Dative | dissectūrō | dissectūrō | dissectūrīs | ||||
Accusative | dissectūrum | dissectūram | dissectūrum | dissectūrōs | dissectūrās | dissectūra | |
Ablative | dissectūrō | dissectūrā | dissectūrō | dissectūrīs | |||
Vocative | dissectūre | dissectūra | dissectūrum | dissectūrī | dissectūrae | dissectūra |