dissocio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: dissociò

Catalan[edit]

Verb[edit]

dissocio

  1. first-person singular present indicative of dissociar

Italian[edit]

Verb[edit]

dissocio

  1. first-person singular present indicative of dissociare

Latin[edit]

Etymology[edit]

dis- +‎ sociō (to unite to join)

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dissociō (present infinitive dissociāre, perfect active dissociāvī, supine dissociātum); first conjugation

  1. to put out of union, to disjoin, to disunite

Conjugation[edit]

   Conjugation of dissociō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dissociō dissociās dissociat dissociāmus dissociātis dissociant
imperfect dissociābam dissociābās dissociābat dissociābāmus dissociābātis dissociābant
future dissociābō dissociābis dissociābit dissociābimus dissociābitis dissociābunt
perfect dissociāvī dissociāvistī dissociāvit dissociāvimus dissociāvistis dissociāvērunt,
dissociāvēre
pluperfect dissociāveram dissociāverās dissociāverat dissociāverāmus dissociāverātis dissociāverant
future perfect dissociāverō dissociāveris dissociāverit dissociāverimus dissociāveritis dissociāverint
passive present dissocior dissociāris,
dissociāre
dissociātur dissociāmur dissociāminī dissociantur
imperfect dissociābar dissociābāris,
dissociābāre
dissociābātur dissociābāmur dissociābāminī dissociābantur
future dissociābor dissociāberis,
dissociābere
dissociābitur dissociābimur dissociābiminī dissociābuntur
perfect dissociātus + present active indicative of sum
pluperfect dissociātus + imperfect active indicative of sum
future perfect dissociātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dissociem dissociēs dissociet dissociēmus dissociētis dissocient
imperfect dissociārem dissociārēs dissociāret dissociārēmus dissociārētis dissociārent
perfect dissociāverim dissociāverīs dissociāverit dissociāverīmus dissociāverītis dissociāverint
pluperfect dissociāvissem dissociāvissēs dissociāvisset dissociāvissēmus dissociāvissētis dissociāvissent
passive present dissocier dissociēris,
dissociēre
dissociētur dissociēmur dissociēminī dissocientur
imperfect dissociārer dissociārēris,
dissociārēre
dissociārētur dissociārēmur dissociārēminī dissociārentur
perfect dissociātus + present active subjunctive of sum
pluperfect dissociātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dissociā dissociāte
future dissociātō dissociātō dissociātōte dissociantō
passive present dissociāre dissociāminī
future dissociātor dissociātor dissociantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dissociāre dissociāvisse dissociātūrum esse dissociārī dissociātum esse dissociātum īrī
participles dissociāns dissociātūrus dissociātus dissociandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dissociandī dissociandō dissociandum dissociandō dissociātum dissociātū

Derived terms[edit]

Descendants[edit]