doorstrepen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
doorstrepen
- (transitive) to strike, to put a line through (so as to delete)
Inflection[edit]
Conjugation of doorstrepen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | doorstrepen | |||
past singular | streepte door | |||
past participle | doorgestreept | |||
infinitive | doorstrepen | |||
gerund | doorstrepen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | streep door | streepte door | doorstreep | doorstreepte |
2nd person sing. (jij) | streept door | streepte door | doorstreept | doorstreepte |
2nd person sing. (u) | streept door | streepte door | doorstreept | doorstreepte |
2nd person sing. (gij) | streept door | streepte door | doorstreept | doorstreepte |
3rd person singular | streept door | streepte door | doorstreept | doorstreepte |
plural | strepen door | streepten door | doorstrepen | doorstreepten |
subjunctive sing.1 | strepe door | streepte door | doorstrepe | doorstreepte |
subjunctive plur.1 | strepen door | streepten door | doorstrepen | doorstreepten |
imperative sing. | streep door | |||
imperative plur.1 | streept door | |||
participles | doorstrepend | doorgestreept | ||
1) Archaic. |