duidelijk

Dutch

Etymology

From duiden +‎ -e- +‎ -lijk, perhaps a calque of German deutlich.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdœy̯.də.lək/

• audio

  (file)

• Hyphenation: dui‧de‧lijk

Adjective

duidelijk (comparative duidelijker, superlative duidelijkst)

1. clear, precise
2. obvious, clear

Inflection

Inflection of duidelijk
uninflected	duidelijk
inflected	duidelijke
comparative	duidelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		duidelijk	duidelijker	het duidelijkst het duidelijkste
indefinite	m./f. sing.	duidelijke	duidelijkere	duidelijkste
	n. sing.	duidelijk	duidelijker	duidelijkste
	plural	duidelijke	duidelijkere	duidelijkste
definite		duidelijke	duidelijkere	duidelijkste
partitive		duidelijks	duidelijkers	—

Derived terms

• duidelijkheid
• onduidelijk
• overduidelijk
• verduidelijken

Adverb

duidelijk

1. clearly

Antonyms

• onduidelijk