dzieciaty

Polish

Etymology

From dzieci +‎ -aty.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɛˈt͡ɕa.tɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atɨ
• Syllabification: dzie‧cia‧ty

Adjective

dzieciaty (not comparable, no derived adverb)

1. (colloquial) having-children

Declension

Declension of dzieciaty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dzieciaty		dzieciata	dzieciate	dzieciaci	dzieciate
genitive	dzieciatego		dzieciatej	dzieciatego	dzieciatych
dative	dzieciatemu		dzieciatej	dzieciatemu	dzieciatym
accusative	dzieciatego	dzieciaty	dzieciatą	dzieciate	dzieciatych	dzieciate
instrumental	dzieciatym		dzieciatą	dzieciatym	dzieciatymi
locative	dzieciatym		dzieciatej	dzieciatym	dzieciatych

Related terms

nouns

• dzieciak
• dzieciarnia
• dzieciuch

 

Further reading

• dzieciaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dzieciaty in Polish dictionaries at PWN