eigenlijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch eigenlijc. Equivalent to eigen +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛi̯ɣə(n)lək/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ei‧gen‧lijk

Adjective

eigenlijk (not comparable)

1. actual

   Dit historisch feit wordt gezien als het eigenlijke begin van de opstand tegen Filips II en zijn gouverneur Alva.^[1] — This historical fact became seen as the actual beginning of the rebellion against Philip II and his governor Alva.

Inflection

Inflection of eigenlijk
uninflected	eigenlijk
inflected	eigenlijke
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		eigenlijk
indefinite	m./f. sing.	eigenlijke
	n. sing.	eigenlijk
	plural	eigenlijke
definite		eigenlijke
partitive		eigenlijks

Descendants

• Negerhollands: eigentlik
• Petjo: eihenlijk
• → Papiamentu: eigenlijk

Adverb

eigenlijk

1. actually, really, in reality

   Het lijkt op een auto, maar eigenlijk is het een fiets.

   It looks like a car, but it's really a bicycle.

Alternative forms

• (text messaging) eig, eiglk