emlik
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
Syncopic form of emilik, from *emi (“udder”) + -lik․ Compare Old Turkic 𐰢𐰃𐰏 (emig, “udder”). Cognate with Azerbaijani əmlik (“suckling lamb”).
Noun[edit]
emlik (definite accusative emliği, plural emlikler)
- (dialectal) suckling infant
- (dialectal) a postmature lamb or kid
- (dialectal, Isparta, Denizli, Eskişehir, Kastamonu, Samsun, Amasya, Tokat, Tunceli, Malatya, Maraş, Gaziantep, Hatay, Sivas, Ankara, Kayseri, Niğde, Konya, İçel) suckling animal offspring, suckling young
- (dialectal, Çorum, Malatya, Sivas, Maraş, Konya) newborn lamb or kid
- (dialectal, Hatay, Adana, İçel) newborn lamb
- (dialectal, Isparta, Çankırı) a lamb whose ewe died
- (dialectal, Maraş) she-goats' first offsprings
- (dialectal, Afyonkarahisar, Çankırı, Erzincan, Ankara, Sivas) a premature lamb
- (dialectal, Konya) lambs and kids whose ewes and she-goats aren't milked for offsprings to be fed well
- (dialectal, Konya) a ewe that's lambed a postmature offspring
- (dialectal, Sivas) a lamb born in summer
- (dialectal, Antalya) ovicaprids that are specially fed
- (dialectal, Antalya) milch ovicaprids earning a family livelihood
- (dialectal, Afyonkarahisar) a lamb or a kid
- (dialectal, Çorum) the white fleshy part on the inside of the sappy pine bark that is peeled and sucked for medicinal purposes
References[edit]
- “emlik”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982
Categories:
- Turkish syncopic forms
- Turkish terms suffixed with -lik
- Turkish lemmas
- Turkish nouns
- Turkish dialectal terms
- Isparta Turkish
- Denizli Turkish
- Eskişehir Turkish
- Samsun Turkish
- Amasya Turkish
- Tokat Turkish
- Malatya Turkish
- Sivas Turkish
- Ankara Turkish
- Kayseri Turkish
- Niğde Turkish
- Konya Turkish
- İçel Turkish
- Adana Turkish
- Afyonkarahisar Turkish
- Erzincan Turkish
- Antalya Turkish