erëmgesinn
Jump to navigation
Jump to search
Luxembourgish[edit]
Verb[edit]
erëmgesinn (third-person singular present gesäit erëm, preterite gesouch erëm, past participle erëmgesinn, past subjunctive geséich erëm, auxiliary verb hunn)
- to see again
Conjugation[edit]
conjugation of erëmgesinn
| infinitive | erëmgesinn | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| participle | erëmgesinn | ||||||
| auxiliary | hunn | ||||||
| singular | plural | ||||||
| 1st person ech |
2nd person du |
3rd person hien/si/hatt |
1st person mir |
2nd person dir |
3rd person si | ||
| indicative | present simple | gesinn erëm | gesäis erëm | gesäit erëm | gesinn erëm | gesitt erëm | gesinn erëm |
| preterite | gesouch erëm | gesouchs erëm | gesouch erëm | gesouchen erëm | gesoucht erëm | gesouchen erëm | |
| present perfect | hunn erëmgesinn | hues erëmgesinn | huet erëmgesinn | hunn erëmgesinn | hutt erëmgesinn | hunn erëmgesinn | |
| past perfect | hat erëmgesinn | has erëmgesinn | hat erëmgesinn | haten erëmgesinn | hat erëmgesinn | haten erëmgesinn | |
| future simple | wäert erëmgesinn | wäerts erëmgesinn | wäert erëmgesinn | wäerten erëmgesinn | wäert erëmgesinn | wäerten erëmgesinn | |
| future perfect | wäert erëmgesinn hunn | wäerts erëmgesinn hunn | wäert erëmgesinn hunn | wäerten erëmgesinn hunn | wäert erëmgesinn hunn | wäerten erëmgesinn hunn | |
| conditional | simple | geséich erëm | geséichs erëm | geséich erëm | geséichen erëm | geséicht erëm | geséichen erëm |
| present | géif erëmgesinn | géifs erëmgesinn | géif erëmgesinn | géifen erëmgesinn | géif erëmgesinn | géifen erëmgesinn | |
| perfect | hätt erëmgesinn | häss erëmgesinn | hätt erëmgesinn | hätten erëmgesinn | hätt erëmgesinn | hätten erëmgesinn | |
| imperative | affirmative | – | geséi erëm | — | — | gesitt erëm | — |