erudycyjny

Polish

Etymology

From erudycja +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛ.ru.dɨˈt͡sɨj.nɨ/
• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: e‧ru‧dy‧cyj‧ny

Adjective

erudycyjny (comparative bardziej erudycyjny, superlative najbardziej erudycyjny, derived adverb erudycyjnie)

1. erudite

Declension

Declension of erudycyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	erudycyjny		erudycyjna	erudycyjne	erudycyjni	erudycyjne
genitive	erudycyjnego		erudycyjnej	erudycyjnego	erudycyjnych
dative	erudycyjnemu		erudycyjnej	erudycyjnemu	erudycyjnym
accusative	erudycyjnego	erudycyjny	erudycyjną	erudycyjne	erudycyjnych	erudycyjne
instrumental	erudycyjnym		erudycyjną	erudycyjnym	erudycyjnymi
locative	erudycyjnym		erudycyjnej	erudycyjnym	erudycyjnych

Further reading

• erudycyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• erudycyjny in Polish dictionaries at PWN