espri

Turkish

Etymology

From French esprit.

Pronunciation

• IPA^(key): /espˈ(i)ɾi/, /esp(ɯ)ˈɾi/

Noun

espri (definite accusative espriyi, plural espriler)

1. humour, joke, fun

Declension

Inflection
Nominative	espri
Definite accusative	espriyi
	Singular	Plural
Nominative	espri	espriler
Definite accusative	espriyi	esprileri
Dative	espriye	esprilere
Locative	espride	esprilerde
Ablative	espriden	esprilerden
Genitive	esprinin	esprilerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular esprim esprilerim 2nd singular esprin esprilerin 3rd singular esprisi esprileri 1st plural esprimiz esprilerimiz 2nd plural espriniz esprileriniz 3rd plural esprileri esprileri Definite accusative Singular Plural 1st singular esprimi esprilerimi 2nd singular esprini esprilerini 3rd singular esprisini esprilerini 1st plural esprimizi esprilerimizi 2nd plural esprinizi esprilerinizi 3rd plural esprilerini esprilerini Dative Singular Plural 1st singular esprime esprilerime 2nd singular esprine esprilerine 3rd singular esprisine esprilerine 1st plural esprimize esprilerimize 2nd plural esprinize esprilerinize 3rd plural esprilerine esprilerine Locative Singular Plural 1st singular esprimde esprilerimde 2nd singular esprinde esprilerinde 3rd singular esprisinde esprilerinde 1st plural esprimizde esprilerimizde 2nd plural esprinizde esprilerinizde 3rd plural esprilerinde esprilerinde Ablative Singular Plural 1st singular esprimden esprilerimden 2nd singular esprinden esprilerinden 3rd singular esprisinden esprilerinden 1st plural esprimizden esprilerimizden 2nd plural esprinizden esprilerinizden 3rd plural esprilerinden esprilerinden Genitive Singular Plural 1st singular esprimin esprilerimin 2nd singular esprinin esprilerinin 3rd singular esprisinin esprilerinin 1st plural esprimizin esprilerimizin 2nd plural esprinizin esprilerinizin 3rd plural esprilerinin esprilerinin

Synonyms

• şaka
• nükte

Derived terms

• esprili