fága

See also: faga and -faga

Icelandic

Etymology

From Old Norse fága.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfauːa/
• Rhymes: -auːa

Verb

fága (weak verb, third-person singular past indicative fágaði, supine fágað)

1. (transitive, with accusative) to clean, to polish, to burnish

   Synonyms: fægja, pússa

Conjugation

fága — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að fága
supine (sagnbót)		fágað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fágandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fága	við fágum	present (nútíð)	ég fági	við fágum
	þú fágar	þið fágið		þú fágir	þið fágið
	hann, hún, það fágar	þeir, þær, þau fága		hann, hún, það fági	þeir, þær, þau fági
past (þátíð)	ég fágaði	við fáguðum	past (þátíð)	ég fágaði	við fáguðum
	þú fágaðir	þið fáguðuð		þú fágaðir	þið fáguðuð
	hann, hún, það fágaði	þeir, þær, þau fáguðu		hann, hún, það fágaði	þeir, þær, þau fáguðu
imperative (boðháttur)	fága (þú)	fágið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fágaðu	fágiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fágast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að fágast
supine (sagnbót)		fágast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fágandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fágast	við fágumst	present (nútíð)	ég fágist	við fágumst
	þú fágast	þið fágist		þú fágist	þið fágist
	hann, hún, það fágast	þeir, þær, þau fágast		hann, hún, það fágist	þeir, þær, þau fágist
past (þátíð)	ég fágaðist	við fáguðumst	past (þátíð)	ég fágaðist	við fáguðumst
	þú fágaðist	þið fáguðust		þú fágaðist	þið fáguðust
	hann, hún, það fágaðist	þeir, þær, þau fáguðust		hann, hún, það fágaðist	þeir, þær, þau fáguðust
imperative (boðháttur)	fágast (þú)	fágist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fágastu	fágisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fágaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fágaður	fáguð	fágað		fágaðir	fágaðar	fáguð
accusative (þolfall)	fágaðan	fágaða	fágað		fágaða	fágaðar	fáguð
dative (þágufall)	fáguðum	fágaðri	fáguðu		fáguðum	fáguðum	fáguðum
genitive (eignarfall)	fágaðs	fágaðrar	fágaðs		fágaðra	fágaðra	fágaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fágaði	fágaða	fágaða		fáguðu	fáguðu	fáguðu
accusative (þolfall)	fágaða	fáguðu	fágaða		fáguðu	fáguðu	fáguðu
dative (þágufall)	fágaða	fáguðu	fágaða		fáguðu	fáguðu	fáguðu
genitive (eignarfall)	fágaða	fáguðu	fágaða		fáguðu	fáguðu	fáguðu

Anagrams

• gáfa

Irish

Pronunciation

• (Munster, Connacht) IPA^(key): /ˈfˠɑːɡə/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈfˠæːɡə/

Verb

fága

1. present subjunctive analytic of fág

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
fága	fhága	bhfága
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *fēgōną, ultimately from Proto-Indo-European *peḱ- (“joyful, pretty”).

Verb

fága

1. to adorn, embellish
2. to polish, clean
3. to take care, (charge) of, to tend
4. to cultivate
5. (Germanic paganism) to worship

Conjugation

Conjugation of fága — active (weak class 2)

infinitive	fága
present participle	fágandi
past participle	fágaðr
indicative	present	past
1st-person singular	fága	fágaða
2nd-person singular	fágar	fágaðir
3rd-person singular	fágar	fágaði
1st-person plural	fágum	fáguðum
2nd-person plural	fágið	fáguðuð
3rd-person plural	fága	fáguðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	fága	fágaða
2nd-person singular	fágir	fágaðir
3rd-person singular	fági	fágaði
1st-person plural	fágim	fágaðim
2nd-person plural	fágið	fágaðið
3rd-person plural	fági	fágaði
imperative	present
2nd-person singular	fága
1st-person plural	fágum
2nd-person plural	fágið

Conjugation of fága — mediopassive (weak class 2)

infinitive	fágask
present participle	fágandisk
past participle	fágazk
indicative	present	past
1st-person singular	fágumk	fáguðumk
2nd-person singular	fágask	fágaðisk
3rd-person singular	fágask	fágaðisk
1st-person plural	fágumsk	fáguðumsk
2nd-person plural	fágizk	fáguðuzk
3rd-person plural	fágask	fáguðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	fágumk	fáguðumk
2nd-person singular	fágisk	fágaðisk
3rd-person singular	fágisk	fágaðisk
1st-person plural	fágimsk	fágaðimsk
2nd-person plural	fágizk	fágaðizk
3rd-person plural	fágisk	fágaðisk
imperative	present
2nd-person singular	fágask
1st-person plural	fágumsk
2nd-person plural	fágizk

Derived terms

• fágan f (“worship”)
• fágandi m (“cultivator, worshipper”)
• fágari m (“cultivator, worshipper”)
• fáguligr (“neatly polished”)

Related terms

• fægja

Descendants

• Icelandic: fága

References

• fága in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.