Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From Old Irish fennaid, denominative from finnae (“hair”) (compare finnfad), from Proto-Celtic *wendo-.
Pronunciation[edit]
feann (present analytic feannann, future analytic feannfaidh, verbal noun feannadh, past participle feannta)
- to skin, flay
- to fleece (con or trick someone out of money)
- to strip (take away), plunder
- to damn (condemn), slate (criticize harshly)
Conjugation[edit]
|
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| indicative
|
present
|
feannaim
|
feannann tú;
feannair†
|
feannann sé, sí
|
feannaimid
|
feannann sibh
|
feannann siad;
feannaid†
|
a fheannann; a fheannas /
a bhfeannann*; a bhfeannas*
|
feanntar
|
| past
|
d'fheann mé; d'fheannas /
fheann mé‡; fheannas‡
|
d'fheann tú; d'fheannais /
fheann tú; fheannais‡
|
d'fheann sé, sí /
fheann sé, sí‡
|
d'fheannamar; d'fheann muid /
fheannamar; fheann muid‡
|
d'fheann sibh; d'fheannabhair /
fheann sibh;
fheannabhair‡
|
d'fheann siad; d'fheannadar /
fheann siad; fheannadar‡
|
a d'fheann /
ar fheann*
|
feannadh
|
| past habitual
|
d'fheannainn /
fheannainn‡; bhfeannainn‡‡
|
d'fheanntá /
fheanntá‡; bhfeanntᇇ
|
d'fheannadh sé, sí /
fheannadh sé, sí‡; bhfeannadh sé, s퇇
|
d'fheannaimis; d'fheannadh muid /
fheannaimis; fheannadh muid‡; bhfeannaimis‡‡; bhfeannadh muid‡‡
|
d'fheannadh sibh /
fheannadh sibh‡; bhfeannadh sibh‡‡
|
d'fheannaidís; d'fheannadh siad /
fheannaidís; fheannadh siad‡; bhfeannaidís‡‡; bhfeannadh siad‡‡
|
a d'fheannadh /
a bhfeannadh*
|
d'fheanntaí /
fheanntaí‡; bhfeannta퇇
|
| future
|
feannfaidh mé;
feannfad
|
feannfaidh tú;
feannfair†
|
feannfaidh sé, sí
|
feannfaimid;
feannfaidh muid
|
feannfaidh sibh
|
feannfaidh siad;
feannfaid†
|
a fheannfaidh; a fheannfas /
a bhfeannfaidh*; a bhfeannfas*
|
feannfar
|
| conditional
|
d'fheannfainn / fheannfainn‡; bhfeannfainn‡‡
|
d'fheannfá / fheannfá‡; bhfeannfᇇ
|
d'fheannfadh sé, sí / fheannfadh sé, sí‡; bhfeannfadh sé, s퇇
|
d'fheannfaimis; d'fheannfadh muid / fheannfaimis‡; fheannfadh muid‡; bhfeannfaimis‡‡; bhfeannfadh muid‡‡
|
d'fheannfadh sibh / fheannfadh sibh‡; bhfeannfadh sibh‡‡
|
d'fheannfaidís; d'fheannfadh siad / fheannfaidís‡; fheannfadh siad‡; bhfeannfaidís‡‡; bhfeannfadh siad‡‡
|
a d'fheannfadh /
a bhfeannfadh*
|
d'fheannfaí / fheannfaí‡; bhfeannfa퇇
|
| subjunctive
|
present
|
go bhfeanna mé;
go bhfeannad†
|
go bhfeanna tú;
go bhfeannair†
|
go bhfeanna sé, sí
|
go bhfeannaimid;
go bhfeanna muid
|
go bhfeanna sibh
|
go bhfeanna siad;
go bhfeannaid†
|
—
|
go bhfeanntar
|
| past
|
dá bhfeannainn
|
dá bhfeanntá
|
dá bhfeannadh sé, sí
|
dá bhfeannaimis;
dá bhfeannadh muid
|
dá bhfeannadh sibh
|
dá bhfeannaidís;
dá bhfeannadh siad
|
—
|
dá bhfeanntaí
|
| imperative
|
feannaim
|
feann
|
feannadh sé, sí
|
feannaimis
|
feannaigí;
feannaidh†
|
feannaidís
|
—
|
feanntar
|
| verbal noun
|
feannadh
|
| past participle
|
feannta
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation[edit]
| Irish mutation
|
| Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
| feann
|
fheann
|
bhfeann
|
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
Further reading[edit]
- “feann”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “fennaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904) “feannaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 303
- Ó Dónaill, Niall (1977) “feann”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
