feoigh

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Irish[edit]

Etymology[edit]

From Middle Irish feódaid, feódaigid, from feo (“withered”), from Proto-Celtic *wiwos (“withered”) (whence also Welsh gwyw), from Proto-Indo-European *weyh₁- (“to wither”) (compare Latin viēscō (“to wilt”), Old Norse visinn (“wilted”), Lithuanian výsti (“to wither”))[1]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

feoigh (present analytic feonn, future analytic feofaidh, verbal noun feo, past participle feoite)

  1. to decay, wither, rot

Conjugation[edit]

conjugation of feoigh (first conjugation – C)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present feoim feonn tú;
feoir† 		feonn sé, sí feoimid feonn sibh feonn siad;
feoid† 		a fheonn; a fheos /
a bhfeonn*; a bhfeos* 		feoitear
past d'fheoigh mé; d'fheos /
fheoigh mé‡; fheos‡ 		d'fheoigh tú;
d'fheois /
fheoigh tú‡;
fheois‡ 		d'fheoigh sé, sí /
fheoigh sé, sí‡ 		d'fheomar; d'fheoigh muid /
fheomar‡; fheoigh muid‡ 		d'fheoigh sibh; d'fheobhair /
fheoigh sibh‡; fheobhair‡ 		d'fheoigh siad; d'fheodar /
fheoigh siad‡; fheodar‡ 		a d'fheoigh /
ar fheoigh* 		feodh
past habitual d'fheoinn /
fheoinn‡; bhfeoinn‡‡ 		d'fheoiteá /
fheoiteá‡; bhfeoiteᇇ 		d'fheodh sé, sí /
fheodh sé, sí‡; bhfeodh sé, s퇇 		d'fheoimis; d'fheodh muid /
fheoimis; fheodh muid‡; bhfeoimis‡‡; bhfeodh muid‡‡ 		d'fheodh sibh /
fheodh sibh‡; bhfeodh sibh‡‡ 		d'fheoidís; d'fheodh siad /
fheoidís; fheodh siad‡; bhfeoidís‡‡; bhfeodh siad‡‡ 		a d'fheodh /
a bhfeodh* 		d'fheoití /
fheoití‡; bhfeoit퇇
future feofaidh mé;
feofad 		feofaidh tú;
feofair† 		feofaidh sé, sí feofaimid;
feofaidh muid 		feofaidh sibh feofaidh siad;
feofaid† 		a fheofaidh; a fheofas /
a bhfeofaidh*; a bhfeofas* 		feofar
conditional d'fheofainn / fheofainn‡; bhfeofainn‡‡ d'fheofá / fheofá‡; bhfeofᇇ d'fheofadh sé, sí / fheofadh sé, sí‡; bhfeofadh sé, s퇇 d'fheofaimis; d'fheofadh muid / fheofaimis‡; fheofadh muid‡; bhfeofaimis‡‡; bhfeofadh muid‡‡ d'fheofadh sibh / fheofadh sibh‡; bhfeofadh sibh‡‡ d'fheofaidís; d'fheofadh siad / fheofaidís‡; fheofadh siad‡; bhfeofaidís‡‡; bhfeofadh siad‡‡ a d'fheofadh /
a bhfeofadh* 		d'fheofaí / fheofaí‡; bhfeofa퇇
subjunctive present go bhfeo mé;
go bhfeod† 		go bhfeo tú;
go bhfeoir† 		go bhfeo sé, sí go bhfeoimid;
go bhfeo muid 		go bhfeo sibh go bhfeo siad;
go bhfeoid† 		— go bhfeoitear
past dá bhfeoinn dá bhfeoiteá dá bhfeodh sé, sí dá bhfeoimis;
dá bhfeodh muid 		dá bhfeodh sibh dá bhfeoidís;
dá bhfeodh siad 		— dá bhfeoití
imperative feoim feoigh feodh sé, sí feoimis feoigí;
feoidh† 		feoidís — feoitear
verbal noun feo
past participle feoite

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Alternative verbal noun: feochan

Mutation[edit]

Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
feoigh fheoigh bhfeoigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References[edit]

  1. ^ Matasović, Ranko (2009) “*wiwo-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=feoigh&oldid=71440992"