firinon
Jump to navigation
Jump to search
Old Saxon[edit]
Etymology[edit]
From the noun firina.
Verb[edit]
firinon
Conjugation[edit]
Conjugation of firinon (weak class 2)
infinitive | firinon | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | firinon | firinoda |
2nd person singular | firinos | firinodes |
3rd person singular | firinod | firinoda |
plural | firiniod | firinodun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | firino | firinodi |
2nd person singular | firinos | firinodis |
3rd person singular | firino | firinodi |
plural | firinion | firinodin |
imperative | present | |
singular | firino | |
plural | firiniod | |
participle | present | past |
firinondi | gifirinod, firinod |